- Fri Jul 24, 2020 7:59 am
#4239
Zakon o izmjenama i dopunama Zakona o javno-privatnom partnerstvu u Republici Srpskoj
Član 1.
U Zakonu o javno-privatnom partnerstvu u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“, br. 59/09 i 63/11), u članu 1. poslije riječi: „partnerstvo“ zapeta i riječi: „elementi ugovora o javno-privatnom partnerstvu“ brišu se.
Član 2.
U članu 2. u stavu 1. poslije riječi: „partnerstvo je“ dodaje se riječ: „dugoročan“.
Stav 2. mijenja se i glasi:
„(2) Saradnja se ostvaruje radi osiguranja finansiranja u cilju izgradnje, rekonstrukcije, upravljanja i održavanja javne infrastrukture, a u svrhu pružanja javnih usluga u svim oblastima u kojima javni partner pruža usluge ili su u okviru nadležnosti javnog partnera.“
Član 3.
Član 5. mijenja se i glasi:
„Pojedini izrazi upotrijebljeni u ovom zakonu imaju sljedeće značenje:
a) javna potreba predstavlja potrebu za izgradnjom, rekonstrukcijom, upravljanjem i održavanjem infrastrukturnih i drugih objekata radi pružanja javnih usluga,
b) javna infrastruktura predstavlja objekte na površini, iznad i ispod površine zemlje i vode, izgrađene ili planom predviđene za izgradnju, koji omogućavaju kretanje ljudi, dobara, proizvoda, vode, energije, informacija i drugo,
v) javna usluga je usluga koja se obezbjeđuje svim građanima ili direktno kroz javni sektor ili kroz finansiranje privatnog pružanja usluga,
g) pravo službenosti je ograničeno stvarno pravo na nečijoj stvari koje ovlašćuje svoga nosioca da se na određeni način služi tom stvari (poslužna stvar), a njen vlasnik je dužan da to trpi ili nešto propušta,
d) pravo građenja je ograničeno stvarno pravo na nečijem zemljištu, koje daje ovlašćenje svom nosiocu da na površini zemljišta ili ispod površine ima vlastitu zgradu, a vlasnik zemljišta dužan je to da trpi,
đ) kompetitivni dijalog je postupak izbora privatnog partnera u kojem svako zainteresovano pravno ili fizičko lice može zatražiti da učestvuje u postupku, pri čemu javni partner sa učesnicima pozvanim u taj postupak vodi dijalog s ciljem razvijanja jednog ili više odgovarajućih rješenja koja mogu ispuniti njegove zahtjeve i na osnovu kojih su izabrani ponuđači pozvani da podnesu ponude,
e) ekonomski najpovoljnija ponuda je kriterijum za dodjelu ugovora, koji pored cijene sadrži minimalno još jedan potkriterijum,
ž) rizik izgradnje predstavlja skup potencijalno štetnih događaja koji se mogu dogoditi u svim fazama izgradnje koje prethode fazi u kojoj se objekat nalazi u funkcionalnoj upotrebi i koji utiču na dinamiku i troškove procesa izgradnje,
z) rizik raspoloživosti se odnosi na neodržavanje objekta u stanju ugovorene funkcionalnosti ili su usluge ispod dogovorenog standarda kvantiteta i kvaliteta i https://www.anwalt-bih.de
i) rizik potražnje se odnosi na postojanje manje potražnje nego što je bila projektovana i koja se odražava na ostvarivanja prihoda od krajnjeg korisnika.“
Član 4.
Član 6. mijenja se i glasi:
„(1) Javni partner može biti:
a) Vlada Republike Srpske (u daljem tekstu: Vlada), odnosno nadležno ministarstvo, ili drugi organ republičke uprave, javna ustanova i drugi direktni ili indirektni korisnik budžetskih sredstava, u skladu sa zakonom kojim se uređuje budžetski sistem, fondovi socijalne sigurnosti i javna preduzeća u većinskom vlasništvu Republike Srpske (u daljem tekstu: Republika) i
b) jedinica lokalne samouprave i subjekti u većinskom vlasništvu jedinica lokalne samopurave.
(2) Učešće javnog partnera može biti u obliku uloga u stvarima, pravima ili novcu, kroz plaćanje redovne naknade privatnom partneru za njegove usluge.
(3) Stvari i prava koja čine ulog javnog partnera mogu biti: pravo građenja, pravo službenosti, te projektna dokumentacija koju privatni partner prihvata.
(4) Privatni partner je domaće ili strano, fizičko ili pravno lice koje je izabrano u skladu sa odredbama ovog zakona.
(5) U slučaju da je za privatnog partnera izabrano fizičko lice ili strano pravno lice, ova lica obavezna su da registruju privredno društvo ili drugo pravno lice u skladu sa propisima Republike.
(6) Privatni partner može, za potrebe sprovođenja ugovora o javno-privatnom partnerstvu, osnovati privredno društvo posebne namjene u skladu sa propisima Republike.“
Član 5.
Član 7. mijenja se i glasi:
„(1) Predmet javno-privatnog partnerstva je izgradnja ili rekonstrukcija, uz korišćenje, održavanje ili upravljanje javne infrastrukture u svrhu pružanja javnih usluga.
(2) Javno-privatno partnerstvo se može realizovati u svim oblastima u kojima javni partner pruža usluge ili su u okviru nadležnosti javnog partnera.
(3) Izuzetno od st. 1. i 2. ovog člana, javno-privatno partnerstvo, kao oblik saradnje propisan ovim zakonom, ne može se ostvariti ako bi njegovo uspostavljanje zahtijevalo stavljanje na uvid informacije čije bi otkrivanje ugrozilo bezbjednost Republike.“
Član 6.
Član 10. mijenja se i glasi:
„(1) Ugovorni oblici javno-privatnog partnerstva, u smislu člana 8. tačka a) ovog zakona su i koncesije, a koje se u ovom obliku javno-privatnog partnerstva realizuju u skladu sa propisom kojim se uređuju koncesije.
(2) U ugovornom obliku javno-privatnog partnerstva, privatni partner finansira, izgrađuje ili rekonstruiše, održava ili upravlja javnom infrastrukturom pružajući usluge od javnog interesa.
(3) Privatni partner svoje usluge naplaćuje prema prethodno utvrđenim standardima, te mehanizmu plaćanja.“
Član 7.
Član 12. mijenja se i glasi:
„(1) Javni partner izrađuje studiju ili predstudiju ekonomske opravdanosti o konkretnom javnom poslu, koja je obavezni dio prijedloga projekta.
(2) Sastavni dio prijedloga projekta je i mišljenje Ministarstva finansija na usklađenost prijedloga projekta sa budžetskim projekcijama i planovima, te fiskalnim rizicima i propisanim ograničenjima, kao i saglasnosti resornog ministarstva za oblast koja je predmet javno-privatnog partnerstva.
(3) Javnom partneru iz člana 6. stav 1. tačka a) ovog zakona saglasnost na prijedlog projekta daje Vlada, a javnom partneru iz člana 6. stav 1. tačka b) ovog zakona saglasnost na prijedlog projekta daje skupština jedinice lokalne samouprave. https://advokat-prnjavorac.com
(4) Nakon pribavljanja saglasnosti iz stava 3. ovog člana, javni partner donosi odluku o pokretanju postupka izbora privatnog partnera, sačinjava tendersku dokumentaciju i raspisuje javni poziv za iskazivanje interesa za predmet javno-privatnog partnerstva.
(5) Za izbor privatnog partnera koristi se kompetitivni dijalog, a odluka o izboru privatnog partnera donosi se isključivo na osnovu kriterijuma ekonomski najpovoljnije ponude.
(6) Vlada donosi Uredbu o postupku pokretanja projekta i Uredbu o postupku izbora privatnog partnera, u roku od tri mjeseca od dana stupanja na snagu ovog zakona.“
Član 8.
U članu 13. stav 3. mijenja se i glasi:
„(3) Vlada donosi Uredbu kojom se propisuju elementi ugovora, kao i prestanak važenja ugovora o javno-privatnom partnerstvu, u roku od tri mjeseca od dana stupanja na snagu ovog zakona.“
Član 9.
Član 18. mijenja se i glasi:
„(1) Vlada daje saglasnost na zaključenje ugovora o javno-privatnom partnerstvu, u slučaju kada je javni partner iz člana 6. stav 1. tačka a) ovog zakona.
(2) Skupština jedinice lokalne samouprave daje saglasnost na zaključenje ugovora o javno-privatnom partnerstvu, u slučaju kada je javni partner iz člana 6. stav 1. tačka b) ovog zakona.
(3) Saglasnost iz st. 1. i 2. ovoga člana daje se na osnovu prethodno pribavljenog mišljenja Pravobranilaštva Republike Srpske.“
Član 10.
Član 19. mijenja se i glasi:
„(1) U javno-privatnom partnerstvu obavezno se, u prijedlogu projekta kao i u ugovoru, utvrđuje raspodjela najmanje tri osnovna rizika, i to: rizika izgradnje, rizika raspoloživosti i rizika potražnje.
(2) Utvrđivanje raspodjele ostalih rizika koji proizlaze iz konkretnog javno-privatnog partnerstva obavezno se identifikuje u ugovoru.“
Član 11.
Član 20. mijenja se i glasi:
„Vrijednost projekta vodi se kao investicija i evidentira u računovodstvenoj evidenciji ili javnog ili privatnog sektora, u skladu sa propisima Republike kojima se uređuje ta oblast.“
Član 12.
Član 22. mijenja se i glasi:
„Javni partner će učiniti dostupnim javnosti informacije o konkretnom ugovoru javno-privatnog partnerstva, u skladu sa propisima kojima se uređuje pravo na slobodu pristupa informacijama.“
Član 13.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srpske“.
Broj: 02/1-021-607/20 PREDSJEDNIK
Datum: 25. jun 2020. godine NARODNE SKUPŠTINE
Nedeljko Čubrilović
Član 1.
U Zakonu o javno-privatnom partnerstvu u Republici Srpskoj („Službeni glasnik Republike Srpske“, br. 59/09 i 63/11), u članu 1. poslije riječi: „partnerstvo“ zapeta i riječi: „elementi ugovora o javno-privatnom partnerstvu“ brišu se.
Član 2.
U članu 2. u stavu 1. poslije riječi: „partnerstvo je“ dodaje se riječ: „dugoročan“.
Stav 2. mijenja se i glasi:
„(2) Saradnja se ostvaruje radi osiguranja finansiranja u cilju izgradnje, rekonstrukcije, upravljanja i održavanja javne infrastrukture, a u svrhu pružanja javnih usluga u svim oblastima u kojima javni partner pruža usluge ili su u okviru nadležnosti javnog partnera.“
Član 3.
Član 5. mijenja se i glasi:
„Pojedini izrazi upotrijebljeni u ovom zakonu imaju sljedeće značenje:
a) javna potreba predstavlja potrebu za izgradnjom, rekonstrukcijom, upravljanjem i održavanjem infrastrukturnih i drugih objekata radi pružanja javnih usluga,
b) javna infrastruktura predstavlja objekte na površini, iznad i ispod površine zemlje i vode, izgrađene ili planom predviđene za izgradnju, koji omogućavaju kretanje ljudi, dobara, proizvoda, vode, energije, informacija i drugo,
v) javna usluga je usluga koja se obezbjeđuje svim građanima ili direktno kroz javni sektor ili kroz finansiranje privatnog pružanja usluga,
g) pravo službenosti je ograničeno stvarno pravo na nečijoj stvari koje ovlašćuje svoga nosioca da se na određeni način služi tom stvari (poslužna stvar), a njen vlasnik je dužan da to trpi ili nešto propušta,
d) pravo građenja je ograničeno stvarno pravo na nečijem zemljištu, koje daje ovlašćenje svom nosiocu da na površini zemljišta ili ispod površine ima vlastitu zgradu, a vlasnik zemljišta dužan je to da trpi,
đ) kompetitivni dijalog je postupak izbora privatnog partnera u kojem svako zainteresovano pravno ili fizičko lice može zatražiti da učestvuje u postupku, pri čemu javni partner sa učesnicima pozvanim u taj postupak vodi dijalog s ciljem razvijanja jednog ili više odgovarajućih rješenja koja mogu ispuniti njegove zahtjeve i na osnovu kojih su izabrani ponuđači pozvani da podnesu ponude,
e) ekonomski najpovoljnija ponuda je kriterijum za dodjelu ugovora, koji pored cijene sadrži minimalno još jedan potkriterijum,
ž) rizik izgradnje predstavlja skup potencijalno štetnih događaja koji se mogu dogoditi u svim fazama izgradnje koje prethode fazi u kojoj se objekat nalazi u funkcionalnoj upotrebi i koji utiču na dinamiku i troškove procesa izgradnje,
z) rizik raspoloživosti se odnosi na neodržavanje objekta u stanju ugovorene funkcionalnosti ili su usluge ispod dogovorenog standarda kvantiteta i kvaliteta i https://www.anwalt-bih.de
i) rizik potražnje se odnosi na postojanje manje potražnje nego što je bila projektovana i koja se odražava na ostvarivanja prihoda od krajnjeg korisnika.“
Član 4.
Član 6. mijenja se i glasi:
„(1) Javni partner može biti:
a) Vlada Republike Srpske (u daljem tekstu: Vlada), odnosno nadležno ministarstvo, ili drugi organ republičke uprave, javna ustanova i drugi direktni ili indirektni korisnik budžetskih sredstava, u skladu sa zakonom kojim se uređuje budžetski sistem, fondovi socijalne sigurnosti i javna preduzeća u većinskom vlasništvu Republike Srpske (u daljem tekstu: Republika) i
b) jedinica lokalne samouprave i subjekti u većinskom vlasništvu jedinica lokalne samopurave.
(2) Učešće javnog partnera može biti u obliku uloga u stvarima, pravima ili novcu, kroz plaćanje redovne naknade privatnom partneru za njegove usluge.
(3) Stvari i prava koja čine ulog javnog partnera mogu biti: pravo građenja, pravo službenosti, te projektna dokumentacija koju privatni partner prihvata.
(4) Privatni partner je domaće ili strano, fizičko ili pravno lice koje je izabrano u skladu sa odredbama ovog zakona.
(5) U slučaju da je za privatnog partnera izabrano fizičko lice ili strano pravno lice, ova lica obavezna su da registruju privredno društvo ili drugo pravno lice u skladu sa propisima Republike.
(6) Privatni partner može, za potrebe sprovođenja ugovora o javno-privatnom partnerstvu, osnovati privredno društvo posebne namjene u skladu sa propisima Republike.“
Član 5.
Član 7. mijenja se i glasi:
„(1) Predmet javno-privatnog partnerstva je izgradnja ili rekonstrukcija, uz korišćenje, održavanje ili upravljanje javne infrastrukture u svrhu pružanja javnih usluga.
(2) Javno-privatno partnerstvo se može realizovati u svim oblastima u kojima javni partner pruža usluge ili su u okviru nadležnosti javnog partnera.
(3) Izuzetno od st. 1. i 2. ovog člana, javno-privatno partnerstvo, kao oblik saradnje propisan ovim zakonom, ne može se ostvariti ako bi njegovo uspostavljanje zahtijevalo stavljanje na uvid informacije čije bi otkrivanje ugrozilo bezbjednost Republike.“
Član 6.
Član 10. mijenja se i glasi:
„(1) Ugovorni oblici javno-privatnog partnerstva, u smislu člana 8. tačka a) ovog zakona su i koncesije, a koje se u ovom obliku javno-privatnog partnerstva realizuju u skladu sa propisom kojim se uređuju koncesije.
(2) U ugovornom obliku javno-privatnog partnerstva, privatni partner finansira, izgrađuje ili rekonstruiše, održava ili upravlja javnom infrastrukturom pružajući usluge od javnog interesa.
(3) Privatni partner svoje usluge naplaćuje prema prethodno utvrđenim standardima, te mehanizmu plaćanja.“
Član 7.
Član 12. mijenja se i glasi:
„(1) Javni partner izrađuje studiju ili predstudiju ekonomske opravdanosti o konkretnom javnom poslu, koja je obavezni dio prijedloga projekta.
(2) Sastavni dio prijedloga projekta je i mišljenje Ministarstva finansija na usklađenost prijedloga projekta sa budžetskim projekcijama i planovima, te fiskalnim rizicima i propisanim ograničenjima, kao i saglasnosti resornog ministarstva za oblast koja je predmet javno-privatnog partnerstva.
(3) Javnom partneru iz člana 6. stav 1. tačka a) ovog zakona saglasnost na prijedlog projekta daje Vlada, a javnom partneru iz člana 6. stav 1. tačka b) ovog zakona saglasnost na prijedlog projekta daje skupština jedinice lokalne samouprave. https://advokat-prnjavorac.com
(4) Nakon pribavljanja saglasnosti iz stava 3. ovog člana, javni partner donosi odluku o pokretanju postupka izbora privatnog partnera, sačinjava tendersku dokumentaciju i raspisuje javni poziv za iskazivanje interesa za predmet javno-privatnog partnerstva.
(5) Za izbor privatnog partnera koristi se kompetitivni dijalog, a odluka o izboru privatnog partnera donosi se isključivo na osnovu kriterijuma ekonomski najpovoljnije ponude.
(6) Vlada donosi Uredbu o postupku pokretanja projekta i Uredbu o postupku izbora privatnog partnera, u roku od tri mjeseca od dana stupanja na snagu ovog zakona.“
Član 8.
U članu 13. stav 3. mijenja se i glasi:
„(3) Vlada donosi Uredbu kojom se propisuju elementi ugovora, kao i prestanak važenja ugovora o javno-privatnom partnerstvu, u roku od tri mjeseca od dana stupanja na snagu ovog zakona.“
Član 9.
Član 18. mijenja se i glasi:
„(1) Vlada daje saglasnost na zaključenje ugovora o javno-privatnom partnerstvu, u slučaju kada je javni partner iz člana 6. stav 1. tačka a) ovog zakona.
(2) Skupština jedinice lokalne samouprave daje saglasnost na zaključenje ugovora o javno-privatnom partnerstvu, u slučaju kada je javni partner iz člana 6. stav 1. tačka b) ovog zakona.
(3) Saglasnost iz st. 1. i 2. ovoga člana daje se na osnovu prethodno pribavljenog mišljenja Pravobranilaštva Republike Srpske.“
Član 10.
Član 19. mijenja se i glasi:
„(1) U javno-privatnom partnerstvu obavezno se, u prijedlogu projekta kao i u ugovoru, utvrđuje raspodjela najmanje tri osnovna rizika, i to: rizika izgradnje, rizika raspoloživosti i rizika potražnje.
(2) Utvrđivanje raspodjele ostalih rizika koji proizlaze iz konkretnog javno-privatnog partnerstva obavezno se identifikuje u ugovoru.“
Član 11.
Član 20. mijenja se i glasi:
„Vrijednost projekta vodi se kao investicija i evidentira u računovodstvenoj evidenciji ili javnog ili privatnog sektora, u skladu sa propisima Republike kojima se uređuje ta oblast.“
Član 12.
Član 22. mijenja se i glasi:
„Javni partner će učiniti dostupnim javnosti informacije o konkretnom ugovoru javno-privatnog partnerstva, u skladu sa propisima kojima se uređuje pravo na slobodu pristupa informacijama.“
Član 13.
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u „Službenom glasniku Republike Srpske“.
Broj: 02/1-021-607/20 PREDSJEDNIK
Datum: 25. jun 2020. godine NARODNE SKUPŠTINE
Nedeljko Čubrilović